Świat nieograniczonych możliwości

Stworzenie doskonałego cygara nie byłoby możliwie bez doskonałej jakości tytoniu. Odpowiednia gleba, warunki klimatyczne, odpowiednio wyselekcjonowane sadzonki tytoniu oraz wieloletnie doświadczenie plantatorów, pozwalają na stworzenie perfekcyjnego surowca do produkcji wysokogatunkowych cygar.
 Przygotowanie odpowiednich liści tytoniu do produkcji cygar obejmuje kilka etapów: uprawę, zbiór liści, suszenie, fermentację, mieszanie i leżakowanie połączone z dojrzewaniem. Podczas każdego etapu liście są oglądane i selekcjonowane pod kątem faktury, koloru, stopnia fermentacji i aromatu. Zatem wyprodukowanie cygara począwszy od sadzonki tytoniu to proces długotrwały, który może trwać ok. 2-5 lat. Najdłuższymi etapami w tym czasie jest fermentacja i leżakowanie liści tytoniu.
Cygara stworzone są  z całych, nie pociętych liści tytoniu (wkładka typu long filler). Producenci oznaczają je po hiszpańsku jako: hecho a mano lub w przypadku Kuby totalmente a mano.
 Istnieją także tzw. cygara maszynowe (machine made, mecanizado) to na ogół cygara z krótką wkładką (ang. short filler), co oznacza, że ich wnętrze składa się ze skrawków tytoniu. Często pokrywa nakładana jest ręcznie, zaś środek jest zwijany maszynowo. Ich zaletą jest bardzo łatwy ciąg oraz dobry stosunek jakości do ceny. Cygara maszynowe przeznaczone są zazwyczaj do palenia na co dzień oraz dla początkujących aficionado.

Nie wystarczy zerwać z krzaka liścia tytoniu. Uprawa tytoniu jest trudna i żmudna. Przygotowanie tytoniu do palenia to bardzo skomplikowany proces. Złożenie konkretnej mieszanki, czyli blendu, stanowi prawdziwą sztukę.

Wysiewanie i sadzenie:
Wszystko ma swój początek od nasion. Nasiona tytoniu są wielkości ok. 0,5 mm i są koloru brązowego. Tytoń należy do rodziny psiankowatych, podobnie jak papryka i pomidor. Uprawia się je bardzo podobnie w złożonym procesie ogrodniczym. Wysiewa się do inspektów, pikuje, rozsadza, zaś sadzonki przenosi do gruntu.
Poza nielicznymi krajami jest to zazwyczaj ręczna robota, więc plantacje nie są zbyt rozległe. Tytoń wyrasta i dojrzewa przez 3-4 miesiące. O jakość roślin trzeba stale zabiegać – obcina się kwiatostany, później ogławia (pozbawia stożka wzrostu), obłamuje boczne odrośla i sprawdza na bieżąco dojrzałość liści. To praca ręczna. Najpierw zrywa się liście znajdujące się blisko ziemi, a następnie liście z wyższych partii łodyg, w miarę ich dojrzewania. To znów praca ręczna. Żmudna i kosztowna wszędzie tam, gdzie praca ludzka jest droga. I zabierająca dużo czasu. Dojrzałość techniczną tytoniu poznaje się po tym, że liść( tytoń ) staje się aromatyczny, odchyla się od łodygi, blaszka lekko obwisa, staje się lepka, pofałdowana. Koniuszek liścia żółknie i zagina się. Liście łatwo odłamuje się od łodygi. Liście dolnych pięter i liście tytoni cygarowych zbiera się przed wystąpieniem wyraźnych objawów dojrzałości technicznej, liście wierzchołkowe i podwierzchołkowe - w późniejszym okresie dojrzałości, w miarę dojrzewania. Tytoń przenosi się je na specjalnych noszkach do zacienionego pomieszczenia i nawleka.

Suszenie:
Zebrane wcześniej liście tytoniu nawleka się na druty lub sznury i suszy. Suszenie odbywa się w pomieszczeniach o żaluzjowych ścianach, dzięki temu możliwe jest regulowanie obiegu powietrza oraz wilgotności. Proces przebiega naturalnie. Suszenie trwa około dwóch miesięcy. Pierwsze suszenie odbywa się na sznurach, drugie w pęczkach, tak aby liście nadmiernie nie wysychały. Liście suszy się również w halach, stopniowo podnosząc temperaturę. Taka metoda wymaga jednak specjalistycznych budowli i rygorystycznych procedur. Dlatego wykorzystywana jest najczęściej na dużych plantacjach. Trwa za to najkrócej, bo jedynie tydzień i daje dobry surowiec o poprawnej barwie i jednolitych właściwościach. W niektórych regionach świata suszy się liście na słońcu. Taki proces także nie trwa długo, za jednak wymaga znajomości, materiał bowiem nadmiernie wyschnięty traci na znacznie na jakości. Za dobrze wysuszone uznawane są liście, które po zmięciu w garści nie kruszą się, nie pękają i powoli powracają do poprzedniego kształtu. Zawierają ok. 18 proc. wody. Bardzo ważnym etapem w "produkcji" tytoniu oraz w późniejszej sprzedaży tytoniu jest suszenie. Jest wiele rodzajów suszenia tytoniu. W tym etapie można stworzyć tytoń o różnych odmianach, gatunkach. Tytoń suszy się w specjalnych suszarniach - zbiera się dolne liście kiedy zaczynają żółknąć i pakuje się je do suszarni gdzie najpierw utrzymuje się temperaturę w granicach 35-45*C aż do momentu kiedy blaszka przybierze żółty kolor a potem temperaturę się podnosi aby dosuszyć mięsisty nerw liściowy.

Fermentacja i dojrzewanie:
Po zbiorze tytoniu z podziałem na liście dolne, środkowe i górne i ususzeniu go, musimy poddać tytoń fermentacji, aby nadawał się on do palenia. Ususzone liście tytoniu (nie powinny się łamać i, jeśli są za suche to je skrapiamy) układane są w stosik i przechowywane w odpowiedniej temperaturze i wilgotności od 75% do 85% parę tygodni. Pomieszczenia te nazywają się komorami fermentacyjnymi. Fermentacja tytoniu wymaga dużo czasu i cierpliwości. Fermentacja odbywa się w odrębnych przedsiębiorstwach albo bezpośrednio w u producentów mieszanek – w silosach, w kadziach, koszach, beczkach lub w stosach. Niewiele ma wspólnego z procesem znanym z przetwórstwa alkoholu. Ale tak jak tam, odbywa się przy zminimalizowanym udziale tlenu i powoduje zmiany chemiczne, niekiedy znaczące. Fermentację tytoniu daje się porównać do pierwszych etapów kompostowania. Przekłada się pęczki kilkukrotnie z wierzchu do środka. Koniecznością jest umożliwienie mierzenia temperatury w poszczególnych partiach fermentującego tytoniu. Proces uważa się za zakończony, jeżeli wszystkie pęczki przebywały w najcieplejszej strefie i osiągnęły pożądaną ciepłotę. Dane technologiczne, a więc stopień wilgotności, temperatury, czas trwania – w większości firm objęte są tajemnicą. Jeżeli chodzi o cygara maszynowe, to niekiedy już przed fermentacją dodaje się substancji smakowych, cukru, ziół, a niekiedy konserwantów podobnych do spożywczych. Ba, tu i ówdzie dolewa się nawet ekstraktów nikotynowych, w celu zwiększenia mocy. Fermentację przerywa się poprzez rozluźnienie stosów i dopuszczenie tlenu. Potem pęczki się suszy. Z wysuszonego i sfermentowanego tytoniu można już produkować cała gamę znanych i doskonałych blendów. Do niektórych mieszanek potrzebna jest druga fermentacja. Bardzo spowolnione procesy fermentacyjne mają miejsce także w belach, w które zbijany jest tytoń do sprzedaży lub do produkcji. Ba, trwają one także w szczelnych puszkach z gotowymi mieszankami. Przemiany te porównywane są do leżakowania alkoholi w beczkach i butelkach. Bardzo często tytoń przechowany w puszce przez kilka a nawet kilkanaście lat nabywa niezrównanego smaku, o którym nie pomyślał żaden blender. Dojrzewa! Dojrzewa się wyłącznie tytonie bez dodatku chemii i substancji smakowych oraz aromatyzujących.

Selekcja liści i dobór mieszanki:
Przed przystąpieniem do produkcji cygar, liście tytoniu po wyjęciu ze skrzyń, w których leżakowały i dojrzewały, są zwilżane wodą. Bez tego byłyby zbyt kruche, aby móc zostać poddane następnym zabiegom.  Pierwszy z nich to usunięcie centralnej czci liścia (łodygi) i rozdzielenie go na dwie części. Tu następuje kolejna już selekcja i liście są dzielone na grupy odpowiadające swojemu przeznaczeniu: wkładka, zawijacz i pokrywa.
 Przed rozpoczęciem formowania cygara, przystępuje do pracy specjalista od mieszanek tytoniowych- Master Blender. To właśnie dzięki jego wiedzy, doświadczeniu i umiejętnościom, poszczególne marki cygar zawdzięczają  swój smak, aromat oraz niepowtarzalny charakter. Dobrana mieszanka tytoniu- blend stanowi jedną z największych tajemnic każdego producenta. To Master Blender komponuje mieszankę, z której będzie się składało cygaro.

Zwijanie:
Zwijanie cygara to bardzo precyzyjna, męcząca i trudna do wykonywania, ręczna praca. Mistrz zwijania cygar to Roller Master. To on wie jak złożyć cygaro, z jakich mieszanek tytoni, jak je zrolować, zwinąć, zawinąć i dociąć. Wysokogatunkowe cygara w całości wykonane ręcznie to tzw. long filler.  Zawierają one w środku całe liście tytoniu, ciasno zwinięte w rulon rękami wprawnego Roller Mastera. Tak przygotowana wkładka ( filler) jest owijana liściem zwanym zawijaczem (binder), który wzmacnia i trzyma całą konstrukcję. Ostatnim elementem jest pokrywa (wrapper). Używa się do tego specjalnie wyselekcjonowanych, najlepszych elastycznych liści np. odmian Corojo (na Kubie) oraz Connecticut Shade z USA.  Liście te pochodzą z sadzonek roślin uprawianych pod specjalnymi namiotami z lekkich tkanin, aby słońce nie uszkodziło delikatnej powierzchni liścia. Najmniejszy nawet defekt eliminuje liść i dlatego podlegaj one ostrej selekcji. Wszak jest to najbardziej widoczna część cygara, a jak wiadomo kupujemy oczami. Ostatnim elementem produkcji jest doklejenie kapturka na główce cygara, który zapobiega rozwinięciu się pokrywy. Zwinięte cygaro wkładane jest do specjalnej prasy aby nabrało odpowiedniego kształtu i sprężystości. Walory estetyczne pokrywy wraz z nałożonym na cygaro firmowym pierścieniem, stanowi o końcowym wyglądzie cygara.