Świat nieograniczonych możliwości
- Produktów w koszyku: 0
- Wartość: 0,00 PLN
- › Sprawdź zawartość koszyka
- › Otwórz schowek
O CYGARACH
Cygaro to wyrób wyjątkowy, wymagający odpowiedniej atmosfery, czasu i miejsca. To także szczególny, prestiżowy gift, misternie stworzone dzieło na specjalne okazje. Cygaro poprzez swój proces powstawania jest wyjątkowe- ręczna praca w nie włożona nadaje mu szlachetności, charakteru i ekskluzywności. To luksus w czystej postaci. Chwile z cygarem to magiczny czas, gdyż palenie może zaostrzyć apetyt, odmienić smak, uwolnić tęsknoty. Zwykły papieros jest jak danie z fast foodu- zapomnimy o nim, gdy tylko kończymy palić. Cygaro to co innego- z palenia uczyni ucztę, a na deser pozostawi wspomnienia. Dobre cygaro pozwala odizolować się od świata zewnętrznego, skupić się na tym co dobre i przyjemne.To produkt tytoniowy mający swoją kulturę, zasady i zwolenników –„aficionados” dbających o cygarowy „savoir-vivre”. Bo savoir-vivre oznacza bycie szlachetnym, szlachetne życie, a szlachetność z kolei oznacza najwyższą jakość – także gdy chodzi o tytoń. Ta forma forma raczenia się tytoniem jest bardzo elegancka.
Jak się robi cygaro ? To wyjątkowo ciekawy proces, który ma w sobie coś z magii, ale i z sztuki. Nic dziwnego, że twórcy cygar to rzemieślnicy dumni ze swojej pracy- prawdziwi artyści w swoim fachu. Cygaro to produkt stworzony całkowicie ręcznie, zwinięty przez Roller Mastera.
Palenie cygar jest najstarszą formą palenia. Choćby ze względu na to warto poznać jego historię i nauczyć się właściwie postępować z luksusowym tytoniem.
Zwyczaj palenia cygar rozprzestrzenił się po Europie z Hiszpanii, gdzie cygara z kubańskiego tytoniu były produkowane w Sewilli od 1717 roku. Do 1790 roku manufaktury cygar rozprzestrzeniły się na północ od Pirenejów – do Francji i Niemiec. Ale palenie cygar nie było popularne we Francji i Wielkiej Brytanii aż do wojny na półwyspie (1806-1812) przeciw Napoleonowi, kiedy to powracający Brytyjscy i francuscy weterani spopularyzowali zwyczaj palenia cygar, którego nauczyli się w Hiszpanii. W tym czasie fajkę zastąpiła tabaka, a cygara stały się modną metodą palenia tytoniu. Produkcja cygar ruszyła w Anglii w 1820 roku.
Wkrótce pojawiło się zapotrzebowanie na cygara wyższej jakości i sewille, jak nazywano hiszpańskie cygara, zostały odsunięte na rzecz pochodzących z Kuby (późniejszej hiszpańskiej kolonii), dzięki dekretowi króla Hiszpanii Ferdynandowi VII w 1821 roku. Palenie cygar było tak popularne w Brytanii i Francji, że w europejskich pociągach pojawiły się wagony dla palaczy, a do klubów i hoteli wprowadzono specjalne pokoje.
Powszechnie uważa się, że załoga Krzysztofa Kolumba odkryła cygara podczas eksplorowania Kuby. Jej mieszkańcy palili bardzo uproszczoną ich formę podczas swoich religijnych ceremonii. Cygara były zawinięte w kukurydzę i wypełnione liśćmi tytoniu. Załoga Kolumba szybko przejęła zwyczaj palenia i przywiozła próbki złotego liścia do Hiszpanii. Z początku uważano palenie za rytuał pogański, który karany był więzieniem. Taki los spotkał jednego z członków załogi Kolumba. Jednak po kilku latach, palenie było szeroko akceptowane. Później Hiszpania zbudowała cały przemysł cygarowy, którego centrum była Sewilla – uważana obecnie za miejsce narodzin współczesnych cygar.
W Stanach Zjednoczonych cygara stały się popularne w czasach Lincolna. Fabryki powstały w Nowym Jorku, Connecticut i w Pensylwanii.
Przemysł cygarowy prosperował doskonale aż do 1960 roku, kiedy to Amerykanie (a za nimi cały świat) na przykładzie papierosów zdali sobie sprawę ze szkodliwego wpływu palenia na zdrowie. W tym samym czasie Stany nałożyły embargo na Kubę, zakazujące przywozu dóbr z Kuby do Stanów Zjednoczonych. Dziś jednak cygara powracają i stają się coraz bardziej popularne, także wśród kobiet i młodzieży.
Cygarem nie zaciągamy się. Palimy je powoli, delektując się smakami i zapachami.
Cygara kojarzone są jako najbardziej luksusowe pośród wszystkich rodzajów tytoniu. Nie pali się ich byle z kim, byle gdzie. To proces, który wymaga odpowiedniego przygotowania, kojarzy się z elegancją i wyrafinowaniem. Dlatego lubują się w nim politycy, biznesmeni, naukowcy i artyści. W przypadku cygar bardzo często najważniejszy jest rytuał ich palenia. Powtarzalność pewnych czynności z zapalaniem cygara związanych, spokój chwili, aromat. To wszystko składa się na zwyczaj, który kojarzy się z relaksem, przyjemnością, refleksją. Dlatego entuzjastów cygar jest tak wielu. To ludzie, którzy palą je ze znawstwem. Choć rodzajów cygar są setki i różnią się one od siebie krajem pochodzenia, odmianą tytoniu, czasem jego zbiorów czy fermentacji, to oni potrafią odróżnić je od siebie po wyglądzie, smaku i zapachu. Do cygar trzeba dojrzeć, trzeba je poznać, by palić je właściwie. Jeśli ktoś pali cygaro jedynie po to, by pokazać innym, że przypala 150 złotych, to jest parweniuszem, a nie człowiekiem luksusowym. Najpierw powinien się dowiedzieć, dlaczego ten zwitek liści tytoniowych kosztuje tak dużo, a dopiero potem afiszować się z nim.
Odcienie smakowe cygar są nieskończone, towarzyszące im wrażenia zmysłowe nieograniczone. Palenie cygar stało się rytuałem utożsamianym z wyrafinowaniem właściwym wyższym sferom, z luksusem, z bogactwem. To jednak produkt dla każdego, kto szuka wyjątkowych smaków, zapachów, nigdzie niespotykanych odczuć, atmosfery wyjątkowości, radości i ceremoniału. Podczas palenia narząd smaku i węchu powinien być w jak najlepszym stanie. Ciężkie i mocne cygara zapalamy po obfitym i tłustym posiłku. Analogicznie, lekkie cygara są najlepszym dopełnieniem posiłku złożonego z dań lekkich. Jeśli palimy kilka cygar dziennie, zawsze wypalamy je w porządku: od najsłabszego do najmocniejszego. Cygara trzeba palić z umiarem, bo każdy nałóg - nawet tak szlachetny, jak palenie cygar - gdy przesadnie się mu oddać, przestaje być zaletą dżentelmena, a staje się jego wadą. Cygara palimy więc najwyżej raz, dwa razy dziennie. Jeśli w towarzystwie, to najlepiej po posiłku, w specjalnie do tego przygotowanym pokoju. Najlepiej palić je do koniaku, dobrej whisky czy kawy. Będą gościem, można wypalić swoje cygaro, ale trzeba zapytać gospodarza, czy nie ma nic przeciwko i przynieść je w górnej kieszeni marynarki. Nie ma wątpliwości, że musi być to cygaro, które swoim zapachem nie zepsuje atmosfery, a ją wzbogaci.
Ze względów na warunki atmosferyczne i rodzaje gleby oraz historię i doświadczenie najlepsze cygara powstają na Dominikanie, w Nikaragui, Hondurasie i na Kubie.
Każda marka i typ cygara smakuje inaczej. Jakieś słowa określają smaki ? Każdy indywidualnie ma prawo wyczuć smak: pikantny, pieprzny, słodki, szorstki, przypalony, surowy, ziemny, drewniany, kakao, wiekowy, z orzechami, kremowy, cedrowy, dębowy, owocowy, skórkowy.
Wyróżniamy moc cygar: łagodne, średnie i mocne.
Wiele rzeczy udaje się wyczuć z dymu z cygara: typ tytoniu, jakość cygara, dodanych smaków, wiek i wilgoć, metoda produkcyjna (wykonany ręcznie vs. wykonany maszynowo) i więcej.